در اغلب اوقات وقتی با مشکلی مواجه میشویم در حل آن عجله کرده و همین امر سبب می‌شود که ندانیم چگونه و از کجا باید شروع کنیم این امر در زمینه شبکه های کامپیوتری هم صادق است. شرکت پردیس پارس مقاله ای را در زمینه روش های حل مشکلات شبکه که برگرفته از مستندات شرکت سیسکو می باشد در خدمت شما خوانندگان عزیز قرار داده است.
شرکت پردیس پارس ارائه دهنده خدمات شبکه، امنیت شبکه، پشتیبانی از شبکه های کامپیوتری، راه اندازی میل سرورها، ایجاد ارتباط بین شعب، راه اندازی میکروتیک، مجازی سازی دیتا سنتر و مجازی سازی دسکتاپ و … می‌باشد.
انواع مشکلات و روش های حل مشکلات شبکه
Troubleshooting Methodology:
1. Bottom-up
در این روش، برای رفع مشکلات شبکه ابتدا از مولفه‌های فیزیکی شروع کرده و سپس وارد لایه‌های بالاتر میشویم. متدولوژی OSI را در نظر می‌گیریم و طبق آن لایه به لایه حرکت می‌کنیم. این روش مؤثر و کارآمد است. بیشتر مشکلات شبکه‌ای در لایه‌های پایین رخ می‌دهند. دیدگاه bottom-up نتایج مؤثر و سریعی به همراه دارد. این لایه‌ها معمولاً مشکلاتی دارند که بیش از یک فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
در رویکرد bottom-up، تمام قطعات و اینترفیس‌ها بررسی می‌شوند. ابتدا با لایه فیزیکی شروع کرده و به سمت بالا می‌رویم. بررسی کابل‌ها، VLANها، IP آدرس‌ها و برنامه‌ها اولین گام است.
2. Top-Down
وقتی دیدگاه top-down را برای رفع مشکلات شبکه انتخاب میکنید، ابتدا با بررسی برنامه کاربر شروع کرده و به‌طور نزولی لایه‌های مدل OSI را طی میکنید.
اگر لایه‌ای عملکرد درستی نداشته باشد، مشکل شناسایی و علت آن بررسی می‌شود.
این رویکرد معمولاً زمانی انتخاب می‌شود که مشکل در برنامه‌ها یا لایه‌های بالایی رخ داده و انتظار می‌رود مشکل ساده باشد.
تجربیات گذشته نشان می‌دهد که نصب برنامه‌های جدید، تغییرات در اینترفیس کاربر یا اضافه کردن قابلیت‌های امنیتی، دلایل رایجی هستند که ممکن است مشکلات شبکه‌ای را ایجاد کنند.
معایب این روش زمانی نمایان می‌شود که مشکل پیچیده‌تری در لایه‌های پایین‌تر رخ دهد. در این حالت، زمان زیادی صرف بررسی برنامه‌های کاربر می‌شود.
به‌طور خلاصه، در این روش ابتدا برنامه‌ها، سپس آدرس‌های IP و در نهایت کابل‌ها بررسی می‌شوند.
3. The Divide-and-Conquer
این روش زمانی استفاده می‌شود که تحقیقات منظم انجام نشده باشد. در رویکرد divide-and-conquer، یک لایه را انتخاب کرده و وضعیت آن را بررسی میکنید.
اگر لایه انتخابی درست کار کند، به لایه بعدی می‌روید. این روش الگوریتم ثابت ندارد. انتخاب لایه بر اساس تجربه و نوع مشکل است.
برای مثال، اگر کاربری مشکل در دسترسی به وب‌سایت‌ها داشته باشد، نیاز به بررسی لایه‌های پایین‌تر نیست. اما اگر چندین کاربر مشکل دسترسی به اینترنت داشته باشند، بررسی لایه شبکه ضروری است. در نهایت، شبکه را تقسیم‌بندی کرده و در هر قسمت کارها را بررسی و تیک می‌زنید.
4. Device Swapping
در این روش به شیوه ای کاملا آسان و بدون در نظر گرفتن لایه ها تجهیز سخت افزاری را عوض خواهیم کرد. البته باید توجه داشته باشید که در این رویکرد اطمینان حاصل میکنید که مشکل از تجهیزات سخت افزاری است سپس نسبت به تعویض آنها اقدامات لازم را انجام میدهیم. سعی کنید از تجهیز بکاپ داشته باشید همچنین Spare قطعه را تهیه نمایید تا در صورت خرابی مجدد کمترین زمان جهت بازگشت به حالت اولیه را ایجاد نمایید.
